Seria F

Fresenius Polysulfone^® — synonim biozgodności

• Niekorzystne interakcje między krwią a materiałem powstające podczas dializy wiązały się z różnymi objawami klinicznymi
• Staje się coraz bardziej oczywiste, że nie wszystkie membrany do dializy są takie same pod względem ich zdolności do aktywowania składników komórkwych krwi¹
• Od momentu wprowadzenia przez Fresenius membrany Polysulfone® została ona doceniona za swoją biozgodność i stała się standardem w procesie ulepszenia i tworzenia wszystkich błon^2,3,4,5 
   

Bezpieczeństwo podczas każdego zabiegu

• Wszystkie dializatory Fresenius Medical Care zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa podczas każdego zabiegu
• Wysoką zdolność membrany Polysulfone^® firmy Fresenius do zatrzymywania endotoksyn przypisuje się jej składowi chemicznemu i strukturze
   

Ulepszona konstrukcja dla maksymalnej wydajności

• Specjalna falista struktura włókien kapilarnych zapewnia doskonałą wydajność
• Przestrzeń pomiędzy poszczególnymi włóknami jest utrzymywana dzięki falistej ich strukturze, co zapobiega kanałowemu przepływowi dializatu i ułatwia równomierny jego przepływ w wiązce włókien
• Jednolity przepływ dializatu wokół każdego włókna zapewnia jego działanie z maksymalną wydajnością, co skutkuje zwiększonym transportem substancji rozpuszczonych

• Wysoce czyste, sterylne i wolne od pirogenów dializatory bez potencjalnie szkodliwych pozostałości po sterylizacji
• Sterylizacja nie ma wpływu na biozgodność membran
• Optymalne wykorzystanie zasobów dzięki niskim objętościom płukania: wymagane jest jedynie 500 ml
• Suche dializatory o zminimalizowanym ryzyku zanieczyszczenia w wyniku rozwoju mikroorganizmów

• W ramach procesu sterylizacji parowej INLINE wszystkie dializatory muszą przejść test pęcherzyków powietrza
• Sterylne powietrze jest wtłaczane do przedziału dializatu, podczas gdy przedział krwi zawiera sterylną wodę
• Jeśli w membranie pojawiłyby się jakiekolwiek nieszczelności, powietrze przeniknęłoby przez membranę i utworzyło pęcherzyki
• Dializatory, które nie przeszły testu integralności zostają odrzucone
• Test integralności minimalizuje ryzyko pęknięć włókien i ryzyko przeciekania krwi.

¹ Krieter D.H., Sauer N., Stanic D., Reinhardt B., Lemke H.D., Tetta C., Kliem V.: Biocompatibility of the new DIAPES LF 100 low flux dialysis membrane. Blood Purification 20: 498-520, 2002.
² Schäfer R.M., Hörl W.H., Gilge U., Konrad G., Heidland A.: Biocompatibility profile of the Polysulfone 400 membrane. W: Contributions to Nephrology, Karger, Basel, 74: 43-51, 1989.
³ Hakim R.: Clinical implications of hemodialysis membrane biocompatibility. Kidney International 44: 484-494, 1993.
⁴ Debrand-Passard A., Lajous-Petter A., Schmidt R., Herbst R., von Baeyer M., Krause A.A., Schiffl M.: Thrombogenicity of dialyser membranes as assessed by residual blood volume and surface morphology at different heparin dosages. W: Contributions to Nephrology, Karger, Basel, 74: 2-9, 1989.
⁵ Hoenich NA, Woffindin C, Cox PJ, Goldfinch M, Roberts SJ: Clinical characterisation of DICEA a new cellulose membrane for haemodialysis. Clinical Nephrology 48: 253-259, 1997.
⁶ Weber V, Linsberger I, Rossmanith E, Falkenhagen D. Pyrogen transfer across high- and low-flux hemodialysis membranes. Nephrology Dialysis Transplantation 18, Suppl. 4 : T451, 2003.